Ponieważ rynek kryptograficzny przyspieszył tempo wzrostu w ciągu ostatniego półtora roku, idea walut cyfrowych banku centralnego (CBDC) wydaje się zyskiwać coraz większą popularność wśród wielu rządów i instytucji bankowości detalicznej. W związku z tym, zgodnie z badaniem opublikowanym niedawno przez giganta konsultingowego PwC, ponad 60 banków centralnych bada unikalną propozycję wartości przedstawioną przez CBDC.
Co więcej, warto wspomnieć, że po świcie pandemii koronawirusa wykorzystanie fizycznej gotówki na całym świecie nadal maleje, a wielu z nich przechodzi teraz na płatności cyfrowe, aby zminimalizować potencjalne zagrożenia dla zdrowia, podczas gdy inni po prostu przyzwyczaili się do zakupów online. Istnieje więc kilka powodów, dla których coraz więcej krajów może chcieć stosować CBDC, zwłaszcza dlatego, że umożliwiają one ludziom szybkie, wygodne i zbliżeniowe przekazy pieniężne. Ale ile narodów jest rzeczywiście otwartych na wprowadzenie takiego rozwiązania?
Nasze najlepsze roboty biznesowe
Aby spojrzeć z perspektywy na to, jak duży postęp poczyniono w tej przestrzeni, Ludowy Bank Chin (PBoC) z powodzeniem przetestował swoją ofertę cyfrowego juana – zwaną również płatnością elektroniczną w walucie cyfrowej lub DCEP – na całym hoście głównych regionów handlowych, w tym Shenzhen, Chengdu i Suzhou. W rzeczywistości kraj podobno chce wprowadzić monetę do masowego użytku przed rozpoczęciem Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022.
Podobnie Bank Japonii również poszedł w ślady LBCh, inicjując roczny test swojego jena cyfrowego jako sposobu na określenie długoterminowej technicznej/finansowej wykonalności uruchomienia CBDC na masową skalę. Pilotaż już trwa i ma się zakończyć do końca pierwszego kwartału 2022 roku.
Co utrudnia przyjęcie CBDC na całym świecie?
Obecnie wydaje się, że każdy inny kraj i duża instytucja bankowa jest zainteresowany stworzeniem własnej CBDC. Trudno jednak określić, którzy z tych graczy naprawdę poważnie podchodzą do tej technologii. Ran „Goldi” Goldshtein, dyrektor generalny First Digital Assets Group (pierwszy DAG) — firmy zajmującej się budowaniem interoperacyjnych szyn płatniczych obsługujących CBDC i stablecoiny, takie jak Diem — zwrócił uwagę Cointelegraph:
„Myślę, że większość krajów poważnie podchodzi do CBDC, do tego stopnia, że zawsze istnieje podstawowa grupa ludzi prowadzących lokalne projekty. Biorąc to pod uwagę, patrząc na różne kraje, mają różne skosy progresji. Uważam, że te kraje różnią się ze względu na kilka czynników, takich jak zarządzanie, nastroje społeczne itp. ”
Przedstawiając swoje przemyślenia na temat tego, dlaczego CBDC nie były w stanie wejść do głównego nurtu finansowego, Goldi uważa, że adopcja została utrudniona z wielu powodów, w tym z powodu zbyt dużej biurokracji. W związku z tym można zauważyć, że w krajach takich jak Chiny, Singapur i Korea, gdzie samorządy są dość proaktywne w promowaniu wykorzystania technologii gotowych na przyszłość, te nowatorskie zasoby cyfrowe przyciągnęły wiele uwagi.
Ponadto kolejnym powodem, dla którego wiele krajów nie było w stanie spełnić swoich aspiracji dotyczących CBDC, może być dewastacja ekonomiczna spowodowana pandemią koronawirusa, która w zasadzie sparaliżowała plany finansowe większości krajów. W rezultacie osłabło zainteresowanie, jakim cieszyły się poprzednio narody. „Wiele słyszeliśmy o CBDC w latach 2016–2018, a potem, gdy kryptowalutowa zima uderzyła w nas wszystkich w 2019 r., wszyscy zamilkli, ponieważ nie było już „fajnie” bawić się cyfrowymi walutami” – dodał Goldi.
Nie wszystkie CBDC są sobie równe
Istnieje kilka sposobów budowania i wdrażania CBDC, a według Geralda Votta, dyrektora ds. komunikacji w Quantum Economics, technologiczne aspekty CBDC mogą się znacznie różnić. Jak powiedział Cointelegraph: „Wiele z tych cyfrowych walut fiducjarnych jest projektowanych w oparciu o Tether i USDC, największe istniejące stablecoiny”.
Ponadto dodał, że każdy rząd lub organ centralny, który chce zbudować scentralizowaną wersję CBDC, może potencjalnie narażać się na niepowodzenie gospodarcze, twierdząc, że takie systemy mają tendencję do rutynowego narażania się – przytaczając niedawne naruszenie danych na Facebooku jako przykład podobna sytuacja. „Może to być poważny problem, jeśli ujawnione informacje dotyczą podaży pieniądza w twoim kraju” – zaopiniował Votta.
Mówiąc bardziej technicznie, różne CBDC wykorzystują różne projekty architektoniczne. Na przykład niektórzy wykorzystują sprawdzone w czasie ramy, w których przepływ składa się z banku centralnego, następnie z banku detalicznego/instytucji finansowej, a następnie z konsumenta; podczas gdy inni wybierają bardziej bezpośrednie podejście, w którym bank centralny jest jedynym podmiotem uprawnionym do bicia, spalania i dystrybucji funduszy.
To powiedziawszy, technologia leżąca u podstaw większości tych projektów, przynajmniej tych, które są na dalszym etapie ich cyklu życia, jest w większości taka sama. „Większość wszystkich istniejących obecnie dojrzałych projektów wymaga użycia R3 Corda i Bitt Inc” – zauważył Goldi. Platforma Corda firmy R3 to rozwiązanie blockchain na poziomie korporacyjnym, podczas gdy Bitt Inc. jest firmą zajmującą się systemami płatności.
Czy CBDC będą kiedykolwiek interoperacyjne z innymi zasobami cyfrowymi?
Innym istotnym pytaniem, nad którym warto się zastanowić, jest to, czy CBDC kiedykolwiek osiągną punkt w swojej ewolucji, przezwyciężając jedno z głównych wyzwań związanych z pieniędzmi fiducjarnymi, gdzie ludzie będą mogli z nich korzystać, aby ułatwić transakcje między aktywami – na przykład, wypełniając płatności między stablecoiny i CBDC, takie jak Tether (USDT), USD Coin (USDC), DCEP i Bahamian Sand Dollar.
Goldi wierzy, że za mniej więcej dekadę pojawią się automatyczne przekaźniki i bramki płatnicze, które będą w stanie zająć się wszelkimi procesami związanymi z konwersją/transferem, które muszą zostać zakończone między większością CBDC, podkreślając fakt, że konfiguracja infrastruktury wymagana do osiągnięcie tego celu jest dość proste i jednoznaczne.
W rzeczywistości na rynku jest już sporo unikalnych produktów, które pomagają zrealizować tę wizję, choć w nieco inny sposób. Na przykład First DAG przetwarza płatności w imieniu handlowców, którzy chcą otrzymywać kryptowaluty, co pozwala im uzyskać zwiększoną ekspozycję finansową.
Następny krok
Ostatnio pojawiło się wiele pozytywnych zmian związanych z CBDC. Na przykład po kilku miesiącach niewielkich lub zerowych postępów szwedzki bank centralny Riksbank opublikował wyniki pierwszego etapu pilotażowego projektu e-korony.
Nie tylko to, ale w ciągu ostatnich kilku lat kraje takie jak Bahamy i Kambodża wypuściły własne CBDC: odpowiednio Sand Dollar i Bakong.
Związane z:Podwijanie rękawów: chińscy giganci technologiczni napędzają cyfrową adopcję juana
Biorąc to pod uwagę, przyjęcie Sand Dollar – jak również większości innych podobnych ofert – było powolne. Ten problem nie pozostał niezauważony, a większość rządów na całym świecie dostrzegła istotne ryzyko związane z wejściem na całość w wielkoskalowym projekcie CBDC.
Dlatego interesujące będzie obserwowanie, jak zdeterminowane będą rządy, aby kontynuować dążenia do funkcjonalnej, dobrze zintegrowanej CBDC, zwłaszcza gdy bardzo reklamowany chiński projekt DCEP przygotowuje się do wdrożenia w głównym nurcie. Jeśli się powiedzie, ma się rozumieć, że coraz więcej krajów pójdzie w ich ślady i wybije własne CBDC.
Czytaj dalej Cointelegraph
