Een kwetsbaarheid van een slim contract in een particulier DAO-fonds, eerst voor het lekken van cryptocurrency ter waarde van tientallen miljoenen dollars (miljarden vanaf vandaag) en vervolgens voor de hard fork van het op een na grootste blockchain-netwerk Ethereum. Je kunt talloze artikelen vinden die deze gebeurtenissen onderzoeken, waaronder een wiki-pagina. Hoewel het doel hier conclusies zijn, laten we ons herinneren wat er vijf jaar geleden is gebeurd.
De DAO was een startup die een investeringsfonds runde in Ether (ETH) en opereerde als een slim contract op Ethereum. De DAO is een eigennaam die de oprichters besloten te gebruiken als verwijzing naar een algemeen concept van een gedecentraliseerde autonome organisatie, of DAO. Het fonds beweerde vanaf het begin dat ze opereren onder de voorwaarden van hun slimme contract dat niets meer was dan een code van een programma dat op de blockchain werd ingezet. Hun website bevatte geen wettelijke bepalingen en voorwaarden, maar een bericht waarin de suprematie van de machinecode boven elke voor mensen leesbare tekst werd uitgeroepen om deze code uit te leggen.
Onze beste handelsrobots
De DAO werd echter berucht vanwege een kwetsbaarheid in hun programma waardoor een onbekende gebruiker een derde van zijn geld kon opgebruiken. Het verlies van 3,6 miljoen Ether werd destijds geschat op ongeveer $ 60 miljoen, of ongeveer $ 7,3 miljard vanaf vandaag. Gezien de negatieve implicaties en de hoge publieke druk (het fonds had meer dan tienduizend investeerders) waarmee Ethereum te maken had, besloten de netwerkleiders om met terugwerkende kracht een hard fork van hun blockchain in te voeren.
Als gevolg van de fork werden de fondsen in The DAO verplaatst naar een hersteladres, alsof de lekkage nooit had plaatsgevonden. Zo konden de gebruikers van het fonds hun beleggingen terugvorderen. Er waren tegenstanders van de harde vork, en dus bleven degenen die bezwaar maakten de originele Ethereum-blockchain gebruiken en noemden het Ethereum Classic (ETC). Het werkt tot op de dag van vandaag met behulp van de echte keten van blokken waar de onbekende eigenaar is van de uitgeputte fondsen.
Een van de belangrijkste debatten ging over de vraag: was het überhaupt een diefstal? De Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) heeft de zaak onderzocht en hun rapport gepubliceerd. Hoewel ze het niet als de hoofdvraag stelden, bevatte hun rapport de woorden 'stelen' en 'aanvaller' alsof het standaard gekwalificeerd was. Tot op de dag van vandaag is er geen strafrechtelijk onderzoek geweest, of in ieder geval hebben de autoriteiten het niet goed aangepakt.
Interessant genoeg publiceerde de Onbekende (laten we ze neutraler noemen, niet de 'aanvaller') direct na dit gedrag een anonieme brief waarin stond dat ze niet geloofden dat het een overtreding was of enige vorm van schending van de wet of voorwaarden, verwijzend naar die beruchte verklaring op de DAO-site over de prevalentie van slimme contracten. Veel commentatoren steunden in feite de conclusie dat de Onbekende niets verkeerds had gedaan, omdat ze de legitieme functie van de code uitbuitten, die objectief bestond en zelfs bekend was bij de ontwikkelaars, zoals uit sommige onderzoeken verder bleek.
Afhaalrestaurants
Ongeacht wie dat heeft gedaan, de zaak heeft nog steeds veel onbeantwoorde vragen die veel breder zijn dan het lijkt, en veel moeilijker, zo niet speculatief. Deze vragen moeten worden beantwoord door filosofen, overheden en blockchain-gemeenschappen om vooruit te komen.
De zaak heeft de wereld laten zien hoe slimme contracten kwetsbaar kunnen zijn, wat het hele concept van "Code is Law" twijfelachtig maakt (de Amerikaanse jurist Larry Lessig kwam met dit concept veel eerder dan de uitvinding van blockchain). Het liet ook zien hoe retroactiviteit in blockchain kan optreden wanneer de meerderheid het steunt, ondanks de breed aangehaalde functie van blockchain, om onveranderlijk te blijven.
Wat heeft het voor zin als alternatieve vorken in de geschiedenis mogelijk zijn? Vermenigvuldigen alle verdiensten van technologie zich met nul? Wat als dit geen fout is, maar een voordeel dat we moeten leren hoe we goed moeten werken? Laten we nog verder gaan, wat als we een nieuw fenomeen in recht en bestuur tegenkomen? Moeten er parallellen worden getrokken om antwoorden te vinden?
- Parallel van bestuur en recht. Op democratische wijze aangenomen statuten (bijvoorbeeld door gekozen wetgevers) weerspiegelen de consensus van de meerderheid. Normaal gesproken moet de minderheid gehoorzamen. Ze kunnen de wet niet overtreden. Als code wet is en de blockchain een "statuut" is waarbij deze wet is geschreven en uitgevoerd in de vorm van een slim contract, wat is dan een harde vork? Is het ongehoorzaamheid? Onwaarschijnlijk. Blockchain-retroactiviteit en harde vorken zijn altijd een mogelijke optie. De harde vork is een legitieme manier (vanuit het perspectief van de code) voor de minderheid om hun belangen te beschermen en zich af te scheiden van de meerderheid als het grootboek wordt gewijzigd of als er andere ongewenste wijzigingen plaatsvinden. Hard forks en retroactiviteit zijn geen inbreuken of kwaadwillende handelingen - ze zijn normaal in deze technologie.
- Parallel aan het bedrijfsleven. Ethereum zelf kan worden gezien als een soort bedrijf, d.w.z. miners creëren en valideren blokken en krijgen inkomsten. Zo ja, hoe is het mogelijk dat het bedrijf uit elkaar valt? Een afdeling kan niet alleen door de wil van zo'n afdeling van het bedrijf worden gescheiden. Dit kan echter gebeuren op basis van de beslissing van de aandeelhouders of de autoriteiten (bijvoorbeeld een rechtbank). Normaal gesproken worden in bedrijven functies van bestuur en productie onderscheiden, bijvoorbeeld aandeelhouders en een fabriek. Dus, wie zijn mijnwerkers: de autoriteiten of de producenten?
- Parallel aan strafrecht en justitie. Er zijn tegengestelde meningen over de vraag of de onbekende een misdaad heeft begaan of legitiem gebruik heeft gemaakt van een niet-aangegeven mogelijkheid van de code. De DAO heeft nooit algemene voorwaarden in menselijke, gesproken taal geïntroduceerd en verklaard dat het slimme contract de voorwaarden definieert. Er is dus geen officieel contract in traditionele zin, dus we kunnen een schending definiëren. Alle menselijke woorden om die code te beschrijven, zouden iemands interpretatie zijn. Degenen die niet denken dat het een misdaad was, benadrukken dat "niemand een bevel tot overtreding heeft geplaatst". Het slechte ontwerp van het slimme contract kon het fonds niet beschermen. Gebruikers waren vrij om naar eigen goeddunken te handelen, terwijl er geen wettelijke verboden waren. Mensen worden niet gestraft voor het drinken uit een beekje als er geen teken van privébezit is. Vandaar dat contractuele en privaatrechtelijke wetten het niet beschermden. Interessant is dat de SEC de woorden 'aanvaller' en 'stelen' in hun rapport gebruikte, maar dat er geen strafrechtelijk onderzoek werd gevonden via verdere overheidsrapporten.
- Parallel aan een maffiawet. Als het een misdaad was, wat was dan de harde vork? Was het een maffiawet? "Terug" stelen is geen legitieme manier van gerechtigheid en teruggave van eigendom. In een beschaafde samenleving wordt het ook als een misdaad geclassificeerd. Daar zijn politie, aanklagers, rechtbanken en marshals voor ingesteld. Was het een fenomeen van nieuwe blockchain-rechtvaardigheid, gebaseerd op een specifieke vorm van digitale democratie?
- Parallel aan anarchie. Als het geen misdaad of een daad van gerechtigheid was, wat dan? Misschien was het een pure vorm van marktconcurrentie, waar geen autoriteiten en staatsmacht bestonden. Dan is er een woord dat dit beschrijft en dat is anarchie, dat kan worden gedefinieerd als "de staat van een samenleving die vrijelijk wordt gevormd zonder autoriteiten of een bestuursorgaan", of in dit geval cryptoanarchie.
Al deze vragen moeten nog verder worden onderzocht. Dit zal zorgen voor de ontwikkeling van een beter openbaar beleid ten aanzien van blockchain-technologie en een betere strategie voor toekomstige DAO's.
Dit artikel bevat geen beleggingsadvies of -aanbevelingen. Elke investering en handelsbeweging brengt risico's met zich mee, en lezers moeten hun eigen onderzoek doen bij het nemen van een beslissing.
De meningen, gedachten en meningen die hier worden geuit, zijn de enige van de auteur en weerspiegelen of vertegenwoordigen niet noodzakelijk de meningen en meningen van CoinTelegraph.
