Pisanie książki o zdecentralizowanych finansach jest trochę jak opisywanie zagadki owiniętej tajemnicą wewnątrz zagadki, którą można pożyczyć od Winstona Churchilla. Najpierw należy podsumować początki nowoczesnych zdecentralizowanych finansów, następnie mechanikę technologii blockchain, która stanowi szkielet sektora, a dopiero potem dociera się do infrastruktury DeFi. To wszystko powinno być zrobione na 191 stronach, łącznie ze słowniczkiem, notatkami i indeksem. Nie jest to przedsięwzięcie dla osób o słabym sercu.
Na szczęście autorzyDeFi i przyszłość finansów — profesor finansów Uniwersytetu Duke, Campbell Harvey, główny partner Dragonfly Capital, Ashwin Ramachandran i założyciel Fei Labs, Joey Santoro — stanęli na wysokości zadania. Po podsumowaniu „pięciu wad tradycyjnych finansów” — nieefektywności, ograniczonego dostępu, nieprzejrzystości, scentralizowanej kontroli i braku interoperacyjności — wyjaśniają, w jaki sposób DeFi poprawia status quo.
Nasze najlepsze roboty biznesowe
Weźmy pod uwagę problem scentralizowanej kontroli. Rządy i duże instytucje mają „wirtualny monopol” na podaż pieniądza, stopę inflacji, a także „dostęp do najlepszych możliwości inwestycyjnych” – napisali autorzy. DeFi ze swoimi otwartymi protokołami i niezmiennymi właściwościami „przewraca tę scentralizowaną kontrolę”.
Jeśli chodzi o to, w jaki sposób DeFi odpowiada na brak przejrzystości tradycyjnych finansów: „Wszystkie strony [DeFi] są świadome kapitalizacji swoich kontrahentów i, w wymaganym zakresie, mogą zobaczyć, w jaki sposób zostaną wykorzystane środki”, co zmniejsza ryzyko kontrahenta. Jeśli chodzi o nieefektywność, „Użytkownik może w dużej mierze sam się obsłużyć w ramach parametrów inteligentnego kontraktu” w zdecentralizowanej aplikacji, na przykład korzystając z opcji sprzedaży.
A co z brakiem dostępu do tradycyjnych finansów? DeFi daje grupom niedostatecznie obsługiwanym, takim jak światowa populacja nieposiadająca banków, bezpośredni dostęp do usług finansowych, napisali autorzy, podając jako przykład uprawę plonów, proces DeFi, w którym użytkownicy są nagradzani za ulokowanie kapitału w formie tokena zarządzania, który w efekcie sprawia, że współwłaściciele platformy, „rzadkie zjawisko w tradycyjnych finansach”.
Autorzy opisali również sposoby, w jakie protokoły DeFi mogą być nakładane na siebie (tj. Komposowalność DeFi, czasami określana jako „DeFi Legos”), co pomaga radzić sobie z deficytem interoperacyjności. Po ustanowieniu infrastruktury bazowej (na przykład w celu stworzenia aktywów syntetycznych) „można zastosować wszelkie nowe protokoły umożliwiające zaciąganie pożyczek lub pożyczek. Wyższy poziom pozwoliłby na osiągnięcie dźwigni finansowej ponad pożyczonymi aktywami.”
Głębokie nurkowanie
Rozdział 6 szczegółowo omawia osiem wiodących protokołów DeFi: MakerDAO, Compound, Aave, Uniswap, Yield, dYdX, Synthetic i Set Protocol. Każdej sekcji towarzyszy bardzo przydatna tabela, w której pierwsza kolumna opisuje, w jaki sposób tradycyjne finanse rozwiązują konkretny problem, a druga kolumna, jak konkretny protokół DeFi radzi sobie z tym problemem.
Na przykład w tabeli 6.3 „Problemy, które Aave rozwiązuje”, pierwszy wiersz dotyczy „scentralizowanej kontroli”. W zasiedziałym systemie finansowym „oprocentowanie pożyczek i pożyczek [są] kontrolowane przez instytucje”, podczas gdy w podejściu DeFi, kolumna 2, „stopy procentowe Aave są kontrolowane algorytmicznie”.
Związane z:Transformacja technologiczna: recenzja książki „Platform Revolution” Dona Tapscotta
Tradycyjne finanse zapewniają jedynie „ograniczony dostęp” w ramach swoich dotychczasowych systemów. Oznacza to, że „tylko wybrane grupy mają dostęp do dużych ilości pieniędzy na arbitraż lub refinansowanie” (wiersz 2, kolumna 1), podczas gdy w protokole Aave „pożyczki błyskawiczne demokratyzują dostęp do płynności przedsiębiorstwom, które przynoszą natychmiastowe zyski”.
Trzeci wiersz skupia się na „nieefektywności”, a konkretnie na „nieoptymalnych stopach zaciągania i udzielania pożyczek z powodu zawyżonych kosztów” w tradycyjnych finansach, podczas gdy rozwiązanie Aave (wiersz 3, kolumna 2) to „algorytmicznie połączone i zoptymalizowane stopy procentowe”.
Nowe zagrożenia
Autorzy starali się przypomnieć czytelnikom, że „wszystkie innowacyjne technologie wprowadzają nowy zestaw zagrożeń”. W przypadku DeFi jest ich wiele, w tym inteligentne kontrakty, zarządzanie, wyrocznia, skalowanie, powiernictwo DEX, zagrożenia środowiskowe i regulacyjne.
„Oprogramowanie jest wyjątkowo podatne na włamania i nadużycia programistów”, napisali autorzy, podczas gdy niedawne włamania do bZx i DForce „dowodzą kruchości inteligentnego programowania kontraktowego”.
Wśród tych nowych zagrożeń szczególnie duże jest „ryzyko wyroczni”. Protokoły DeFi wymagają dostępu do dokładnych, bezpiecznych informacji o cenach, aby zapewnić płynne działanie takich działań, jak likwidacje i przewidywania rynku. „Zasadniczo wyrocznie starają się odpowiedzieć na proste pytanie: w jaki sposób dane poza łańcuchem mogą być bezpiecznie raportowane w łańcuchu?” Jednak wszystkie wyrocznie internetowe w ich obecnej formie „są podatne na front-running, a arbitrzy stracili miliony dolarów”, napisali, dodając:
„Dopóki wyrocznie nie są natywne, wzmocnione i odporne na blockchain, stanowią obecnie największe systemowe zagrożenie dla DeFi”.
Wznowienie „grup zmarginalizowanych”
„Ta książka dotyczy zasadniczo demokracji finansowej” – powiedział współautor Harvey Cointelegraph. Przedmowa do książki, napisana przez nie mniej osobistość, jak twórca Ethereum, Vitalika Buterina, przypomina czytelnikom, że „cenzura finansowa nadal stanowi problem dla grup zmarginalizowanych”, zwłaszcza w krajach rozwijających się – dlatego DeFi jest ważne.
Przeciętny czytelnik może jednak uznać tę książkę za nieco ciężką pod względem technicznym. Grafika zawiera na przykład krzywe wiązania superliniowego i logistycznego/sigmoidalnego, które mogą wykraczać poza niektóre głowy. Jednak ci, którzy chcą dowiedzieć się, jak faktycznie działa pożyczka błyskawiczna, uznają ją za przydatną; słowniczek książki jest obszerny i pomocny.
Związane z:DeFi: kompleksowy przewodnik po zdecentralizowanych finansach
Byłoby jednak pouczające dowiedzieć się więcej o tym, jak DeFi zaczęło faktycznie zmieniać świat, na przykład oferując usługi bankowe osobom nieubankowionym lub ubezpieczenia nieubezpieczonym — choć być może wykracza to poza zakres tej książki.
Ktoś mógłby zapytać, jaki procent „nieubankowionej populacji” na świecie faktycznie korzysta z „produkcji plonów”, wciąż ezoterycznego procesu DeFi, który jednak autorzy przytaczają jako przykład sposobu, w jaki DeFi zapewnia dostęp „dla wielu, którzy potrzebują usług finansowych”. ale kogo tradycyjna finanse pozostawia w tyle”. Można przypuszczać, że nie za dużo.
Niestety, większość uwagi w dzisiejszym świecie DeFi nadal wydaje się skupiać na sposobach uzyskania dźwigni lub arbitrażu między rynkami, a nie na rozwiązywaniu problemów globalnej biedy. Książka nie poświęca też wiele atramentu na obronę DeFi przed krytykami w ogólnej prasie biznesowej, takiej jak The Wall Street Journal,który zauważył we wrześniu, że DeFi „przynosi kapitalizm kasynowy masom kryptowalut”.
To nie jest autorska wizja przyszłości. Wręcz przeciwnie, w DeFi widzą „rusztowanie lśniącego nowego miasta. [...] Finanse stają się dostępne dla wszystkich. Pomysły wysokiej jakości są finansowane bez względu na to, kim jesteś. Transakcja o wartości 10 USD jest traktowana identycznie jak transakcja o wartości 100 milionów USD. Stopy oszczędności rosną, a koszty finansowania zewnętrznego spadają w miarę wycinania marnotrawnych warstw środkowych. Ostatecznie postrzegamy DeFi jako największą szansę nadchodzącej dekady i czekamy na ponowne wymyślenie finansów, jakie znamy”.
Są to cele godne, choć mało prawdopodobne, aby zostały zrealizowane w najbliższej przyszłości. Do tego czasu ta książka powinna zainteresować każdego, kto chce odkryć wewnętrzne mechanizmy DeFi.
Czytaj dalej Cointelegraph
