Een beursintroductie is de klassieke manier om een bedrijf openbaar te maken, maar veel cryptobedrijven omzeilen de regelgevende controle met een achterdeur SPAC-fusie
Onze beste handelsrobots
Door Connor Sephton
Als u aandelen in een Amerikaans bedrijf aan het publiek wilt verkopen, houdt u traditioneel een beursgang, beter bekend als een IPO.
Een IPO begint met het lange, moeizame en dure proces van het indienen van een S-1-registratieverklaring bij de Securities and Exchange Commission (SEC).
Het doel van een S-1 is natuurlijk om ervoor te zorgen dat bedrijven alles bekendmaken dat het publiek moet weten om een weloverwogen beslissing te nemen over het kopen van aandelen in uw bedrijf, ook wel effecten genoemd.
Dat is iets wat cryptocurrency-bedrijven probeerden te vermijden door initiële muntaanbiedingen te houden, en waarom de SEC zo hard op de ICO's stampte, door bedrijven als DAO, Block.one, Telegram en momenteel Ripple aan te klagen, boetes van meerdere miljoenen dollars op te leggen en zelfs waardoor sommige bedrijven worden gedwongen het ingezamelde geld terug te geven aan investeerders. Telegram werd gedwongen $ 1,2 miljard terug te betalen van de $ 1,7 miljard die het van investeerders had opgehaald - waardoor ze een zeer groot kapsel kregen - en ook een boete van $ 18,5 miljoen moest betalen.
En hoewel verschillende cryptobedrijven onlangs succesvolle IPO's hebben gelanceerd, zijn er verschillende andere routes om naar de beurs te gaan. Onder hen zijn directe openbare aanbiedingen, de "mini-IPO's" uitgevoerd onder de SEC's Regulation A, of de "private plaatsing" verkopen onder Reg. D — die het bedrag dat kan worden opgehaald of het aantal investeerders dat in aanmerking komt om deel te nemen, ernstig beperken.
Een andere, agressievere manier om SEC-controle te verminderen, is de steeds populairder wordende SPAC, een achterdeur die inhoudt dat deze wordt overgenomen door een beursgenoteerd bedrijf dat speciaal voor dat doel is opgericht.
Op de ouderwetse manier
Tot voor kort had crypto zich over het algemeen afgemeld voor beursintroducties. De beste Amerikaanse beurs Coinbase was het grootste "pure" cryptobedrijf dat naar de beurs ging, en het nam de directe noteringsroute, waarbij verzekeraars werden vermeden.
Maar dat veranderde toen handelsplatform INX begin mei de eerste token IPO voltooide, kort gevolgd door de Zweedse cryptomakelaar Safello. En crypto-vriendelijke Robinhood - die in zeer heet water kwam door het recente GameStop-debacle, gevolgd door een Dogecoin SNAFU - gaat nu de IPO-route in.
Er is echter een reden waarom zoveel bedrijven beursintroducties hebben vermeden. Samen met de tijd die een IPO in beslag neemt - over het algemeen 12 tot 18 maanden - werkt het beursgenoteerde bedrijf nauw samen met een grote tussenpersoon, de underwriter.
Underwriters zijn grote financiële instellingen op Wall Street die nauw samenwerken met het beursgenoteerde bedrijf op het gebied van regelgeving, toezicht houden op de uitgebreide marketingroadshow, hen helpen de juiste aandelenkoers te bepalen en vervolgens de aandelen kopen en doorverkopen via hun netwerken van grote institutionele klanten - voor een flinke commissie.
Dat betekent dat IPO's niet alleen veel kosten, ze maken het voor de kleine belegger erg moeilijk om een stuk spraakmakende noteringen te krijgen. Dat is een kwestie van eerlijkheid waar Coinbase op wees toen het ervoor koos om direct te gaan, wat betekende dat het gewoon aandelen (COIN) op de Nasdaq noteerde en verkocht.
SPAC deur
Een SPAC is wat een "blanco chequebedrijf" wordt genoemd - een bedrijf dat uitsluitend is gemaakt om particuliere bedrijven in staat te stellen naar de beurs te gaan zonder een volledige beursgang te ondergaan.
De SPAC werft geld in een bij de SEC geregistreerde IPO die slechts voor één doel kan worden gebruikt - om een privébedrijf te verwerven - en wordt meestal pas na de overname genoteerd aan een grote beurs zoals de NYSE of Nasdaq.
Het is een steeds populairdere optie en een die de crypto- en vooral de fintech-industrie heeft omarmd. In januari kondigde Bakkt, eigendom van ICE, plannen aan om te fuseren met VPC Impact Acquisition Holdings in een SPAC die het op de NYSE zal vermelden.
In maart kondigde het sociale handelsplatform eToro, een Robinhood-concurrent die zowel crypto als aandelen afhandelt, plannen aan om naar de beurs te gaan via een SPAC-fusie van 10,4 miljard dollar met de creatieve naam FinTech Acquisition Corp. V.
Diezelfde maand kondigde Bitfury, eigendom van bitcoin-mijnbedrijf Cipher, een SPAC-fusie aan die het op $ 2 miljard waardeerde en naar verwachting de gefuseerde bedrijven met bijna $ 600 miljoen in contanten zal achterlaten.
Voors en tegens
SPAC's hebben een aantal voordelen, te beginnen met snelheid. Een IPO kan 12 tot 18 maanden duren, tegenover drie tot zes van een SPAC.
Dan is er geld. Hoeveel een IPO ophaalt, hangt af van de marktomstandigheden wanneer het gebeurt, terwijl de prijs van een SPAC van tevoren wordt onderhandeld.
De marketingkosten zijn veel lager dan bij de uitgebreide roadshow van een IPO, en aangezien SPAC's over het algemeen worden gesponsord door mensen met ervaring in financiën en industrie, kunnen bedrijven deskundig advies krijgen.
Aan de andere kant houden SPAC-sponsors gewoonlijk een aandeel van 20% in de SPAC na de fusie, waardoor het bestaande aandeelhoudersbezit verwatert. En SPAC-beleggers kunnen hun aandelen onmiddellijk inwisselen, wat bovenop de ingezamelde fondsen komt.
Afgezien daarvan is er nog steeds veel SEC-papierwerk om in te dienen en minder tijd om het te doen, evenals minder due diligence die gepaard gaat met een IPO-rigor. En de verzekeraar van een IPO controleert of aan alle wettelijke vereisten wordt voldaan, een beoordeling waar SPAC's niet van profiteren.
Dan is er geloofwaardigheid. Het volgen van de IPO-route brengt dat op een manier die SPAC's niet doen.
Private plaatsingen en mini-IPO's
Regelgeving A en D zijn populair voor cryptocurrency-bedrijven die naar de beurs willen, maar niet de omvang en middelen hebben voor een volledige IPO.
De SEC's Reg. D is vrij eenvoudig: het staat bekend als onderhandse plaatsing en valt onder de IPO-regelgeving, maar de kopers moeten allemaal "geaccrediteerde" investeerders zijn - lees "rijk" of "expert" - en de drempels voor openbaarmaking zijn aanzienlijk lager. Maar beleggers kunnen hun aandelen over het algemeen een jaar lang niet verkopen.
Telegram probeerde een variant van deze route te gebruiken met zijn TON-blockchain, waarbij tokens vooraf werden verkocht aan een groep geavanceerde investeerders onder Reg. D, die ze aan het publiek zou verkopen nadat de blockchain live was gegaan - een proces dat een eenvoudige overeenkomst voor toekomstige tokens (SAFT) wordt genoemd. De SEC noemde het echter eenvoudig een enigszins vertraagde aanbieding van effecten, klaagde aan en kreeg een rechtbank om de TON-tokenverkoop tijdens rechtszaken uit te stellen. Dat dwong Telegram om zich terug te trekken.
Reg. A, ook wel een mini-IPO genoemd, is aanzienlijk meer egalitair. Een bedrijf dat het zojuist heel goed heeft laten werken, is Exodus, een maker van cryptocurrency-portemonnees die onlangs $ 75 miljoen heeft opgehaald - het maximum dat is toegestaan onder Reg. A+, die openstaat voor elke koper. En de aandelen kunnen de volgende dag worden verkocht.
En hoewel de mini-IPO als minder belastend kan worden beschouwd, is het niet eenvoudig Exodus CEO JP Richardson zei in een recente CoinTelegraph YouTube AMA.
"Het lijkt erg op het daadwerkelijk doen van een IPO en het doorlopen van het hele proces," zei Richardson. “We hebben een van de grootste advocatenkantoren gevonden om ons hierbij te helpen – Wilson Sonsini, hetzelfde bedrijf dat iets soortgelijks deed met Blockstack. We zijn met dit proces in de zomer van 2020 begonnen. In september hebben we vertrouwelijk een aanbiedingsdocument van 200 pagina's ingediend bij de SEC.
Dat was een goede timing, want het was net nadat MicroStrategy honderden miljoenen dollars in Bitcoin begon te pompen en PayPal in cryptocurrency stapte, wat leidde tot een lange bullmarkt, voegde Richardson eraan toe. Exodus verzamelde het hele bedrijf en begon op 8 april aandelen te verkopen. Maar er waren geen verzekeraars of beurzen bij betrokken.
In plaats daarvan verkocht Exodus zijn aandelen via zijn eigen portemonnee, in wat "een proof of concept was om de wereld te laten zien dat dit mogelijk is", zei Richardson, eraan toevoegend dat Exodus van plan was zijn ervaring te gebruiken om een mini-IPO-pakket te creëren voor cryptobedrijven .
"We bouwen alle componenten in, van het daadwerkelijke aanbod zelf, tot de uitgifte van de aandelen, tot de daadwerkelijke secundaire handel", zei hij. "Dan gaan we naar andere bedrijven en zeggen: kom binnen. aanbod binnen het Exodus-platform. En het leuke is dat je 's nachts legale aandelen kunt kopen, je kunt het op zaterdag of zondag kopen - net als internet. Het internet slaapt altijd, onze voorraad slaapt nooit. En zo zou het moeten zijn.”
Disclaimer. CoinTelegraph onderschrijft geen enkele inhoud of product op deze pagina. Hoewel we ernaar streven u alle belangrijke informatie te verstrekken die we zouden kunnen verkrijgen, moeten lezers hun eigen onderzoek doen voordat ze actie ondernemen met betrekking tot het bedrijf en de volledige verantwoordelijkheid dragen voor hun beslissingen, noch kan dit artikel worden beschouwd als een beleggingsadvies.
