Als het op China aankomt, zijn maar weinig dingen glashelder, en het recente harde optreden van de natie tegen cryptomining is geen uitzondering. Het Financial Stability and Development Committee van de Staatsraad rapporteerde op 21 mei dat het Bitcoin (BTC)-mijnbouw aan het inperken is te midden van financiële risico's, wat de South China Morning Post ertoe bracht te verkondigen dat "China's plaats in het centrum van de wereldwijde bitcoin-mijnbouw aan het vervagen is."
"We zien dat de markt voor cryptocurrency een pad betreedt naar 'de-China-isering' - eerst op handel en nu op rekenkracht, gebaseerd op een reeks sterkere stappen die Peking vorige week tegen cryptocurrencies en Bitcoin-mining heeft genomen," Wang Juan, universitair hoofddocent blockchain aan de Xi'an Jiaotong University en lid van de OESO Blockchain Expert Policy Advisory Board, vertelde de publicatie.
Onze beste handelsrobots
Maar misschien niet. Darin Feinstein, oprichter en uitvoerend voorzitter bij Blockcap - een van de grootste cryptominers in Noord-Amerika - is er niet absoluut van overtuigd dat Bitcoin-mining is voltooid in China, 's werelds huidige mijnbouwcentrum. In 2017 deed China een soortgelijke aankondiging, vertelde hij aan Cointelegraph, waarin hij verder uitlegde:
“Na die aankondiging sloot een ander bedrijf dat ik oprichtte, Core Scientific, meerdere contracten af met Chinese mijnwerkers om hen te helpen een bepaald percentage van hun mijnwerkers terug naar de Verenigde Staten te verhuizen. Geen van die deals kwam ooit tot bloei en al die mijnwerkers bleven tot op de dag van vandaag mijnen in China.
Toch kondigden drie mijnbouwbedrijven - BTC.TOP, Huobi en HashCow - aan dat ze hun winkels op het vasteland gingen sluiten, terwijl China-expert Bill Bishop in zijn nieuwsbrief "Sinocism" meldde dat de acht regeringsontwerpmaatregelen waren genomen tegen mijnbouwactiviteiten in de regio Binnen-Mongolië waren "hard", en "het zal veel moeilijker zijn om te denken dat dit slechts een voorbijgaand hardhandig optreden is en dat de dingen relatief snel weer normaal zullen worden." Andere provincies en regio's, waaronder Sichuan en Xinjiang, zouden dit voorbeeld kunnen volgen.
Niemand kan er zeker van zijn wat er achter het gordijn in China gebeurt, zoals Feinstein opmerkt, maar het is de moeite waard om te vragen:Wat is de echte drijfveer achter de nieuwste (schijnbare) cryptomining-beperking, en waarom nu?
Is het puur om financiële risico's af te wenden, zoals de staat heeft aangekondigd, of is er misschien iets anders aan de hand, waaronder energie-/milieuproblemen? Zullen in China gevestigde mijnbouwbedrijven nu offshore gaan, en zo ja, waar kunnen nieuwe crypto-mijncentra ontstaan?
Is dit ten slotte een ander signaal dat energie-intensieve proof-of-work-validatieprotocollen, het soort dat wordt gebruikt door Bitcoin en andere cryptocurrencies, steeds problematischer worden in een ecologisch angstige wereld?
Een bedreiging voor “oude systemen?”
"Controle over monetair beleid en financiële systemen is belangrijk voor een centrale overheid, en Bitcoin vormt daar een bedreiging voor", vertelde Ethan Vera, chief operating officer van Luxor Tech, aan Cointelegraph met verwijzing naar de nieuwe mijnbouwbeperkingen, eraan toevoegend: "Bitcoin is duidelijk zijn plaats in de wereld versterken en zichzelf bewijzen als een waardevolle winkel van waarde voor mensen wereldwijd. Dit bedreigt de oude systemen.”
Yu Xiong, associate dean international aan de Surrey University en voorzitter van business analytics aan de Surrey Business School, noemt milieuproblemen de belangrijkste reden voor het harde optreden. Landen als China, die hebben verklaard dat ze op een bepaald moment - 2060 in het geval van China - "koolstofneutraal" willen worden, voelen nu toenemende druk "om weg te blijven van emissie-intensieve sectoren". Bitcoin-mijnbouw is een sector die gemakkelijk kan worden opgeofferd "zonder al te veel kosten op nationaal niveau", vertelde Xiong aan Cointelegraph.
Waarom nu? "Bitcoin groeide de laatste tijd te snel en heeft het gedrag van veel beleggers beïnvloed", zei Xiong, eraan toevoegend: "Overheden willen normaal gesproken een sector redelijkerwijs zien groeien in plaats van radicaal - dus er moest actie worden ondernomen."
Het hoeft echter niet per se het einde te zijn van de mijnbouw op het vasteland, volgens Xiong. De sector zou later een gereguleerde industrie kunnen worden. Om het in economische termen te zeggen: "ze verdienden al geld in deze ronde, dus nu cashen ze, wachten tot de prijs daalt en doen dan weer mee", aldus hem.
"Het is te vroeg om de daadwerkelijke effecten van de opmerkingen van de vice-premier te vertellen," zei Vera, eraan toevoegend: "We hebben deze week een paar honderd megawatt aan stroomverzoeken over ons bureau zien gaan." Hij legde verder uit:
"Mijnwerkers in Binnen-Mongolië en Xinjiang hebben contact gezocht met internationale leveranciers om te proberen hun mijnbouwapparatuur onmiddellijk te krijgen. Sommige mijnwerkers in Sichuan zijn begonnen een deel van hun activiteiten naar het buitenland te verplaatsen om het geopolitieke risico te diversifiëren.”
Zijn milieuoverwegingen terecht?
Vera suggereerde dat ecologische zorgen over het energieverbruik en de koolstofvoetafdruk van cryptomining een soort "zondebok" kunnen zijn, terwijl Feinstein meende dat de milieukwestie enkele nuances had. In de regio van Sichuan bijvoorbeeld is "het grootste deel van de stroom hernieuwbaar, afkomstig van een grote verzameling waterkrachtcentrales die op hernieuwbare energie werken. Die centrales hebben enorm veel overtollige energie tijdens het Chinese regenseizoen”, met elektriciteitskosten die bijna nul zijn.
Elders gebruikt China echter enorme hoeveelheden steenkool, vervolgde Feinstein. "Ik neem aan dat om hun interne klimaatdoelstellingen te halen, de kolenregio's onder druk zullen komen te staan om te sluiten", terwijl mijnwerkers die zich bevinden waar hernieuwbare energiebronnen gangbaar zijn, mogelijk minder beperkingen zullen ondervinden. "Maar we moeten nog een uitgebreid document zien verschijnen, dus het is op dit moment puur vermoeden."
Winston Ma, adjunct-professor aan de New York University School of Law en auteur vanDe digitale oorlog: hoe de technologische macht van China de toekomst van AI, blockchain en cyberspace vormgeeft, vertelde Cointelegraph dat milieuproblemen inderdaad een grote factor waren in de bestrijding, en hoewel waterkracht - zoals gebruikt in de regio Sichuan - wordt beschouwd als schone energie, "heeft de Chinese regering beloofd te voldoen aan de doelstellingen voor energie-efficiëntie, die nog steeds de uitbreiding van industrieën die veel energie verbruiken, zoals cryptomining,” voegt toe:
“Ja, CO2-neutraliteit is een belangrijke overweging. [...] Recent onderzoek door Chinese wetenschappers merkte op dat deze emissie-output in China [van cryptomining] de totale jaarlijkse broeikasgasemissie-output van sommige kleinere landen, zoals de Tsjechische Republiek en Qatar, zou overschrijden.”
Feinstein betwist echter de argumenten voor de koolstofvoetafdruk en het energieverbruik - en benadrukt dat ze geen context hebben. “De totale geproduceerde energie in de wereld is 160.000 terawatt per uur energie. Dit is allemaal energie uit elke bron. Het Bitcoin-netwerk gebruikt 120 TWh van die energie. Dat betekent eenvoudigweg dat het Bitcoin-netwerk .00075 beschikbare energie in de wereld gebruikt,” of minder dan een tiende van 1%.
Evenzo is de koolstof die vrijkomt "als gevolg van de energie die wordt gebruikt om de machines op het elektriciteitsnet aan te sluiten", ook minder dan 0,1%, en dat aantal daalt sterk naarmate meer mijnbouwinstallaties overschakelen op hernieuwbare energiebronnen. Feinstein voegde toe:
"Er zijn industrieën die strafrechtelijk verantwoordelijk zijn voor het vernietigen van ons milieu en ecosysteem, maar dit is er niet een van."
Zou Noord-Amerika de speling kunnen oppakken?
Als China inderdaad cryptomining aan het terugdringen is, zal Noord-Amerika het dan vervangen als het regionale centrum van de mijnbouw - zoals sommigen suggereerden zelfs vóór de nieuwe beperkingen? Wie kan er nog meer profiteren?
Volgens het Cambridge Center for Alternative Finance verbruikt Bitcoin momenteel ongeveer 110 terawatt per uur per jaar, terwijl Ethereum er nog eens 44,5 aan toevoegt - volgens Digiconomist - en dit omvat niet eens andere PoW-crypto's, dus als een aanzienlijk deel daarvan wordt gesloten neer in China, zal het een nieuw huis moeten vinden. Zegt Vera:
“Noord-Amerika is klaar om op middellange termijn een leeuwendeel van die stroombehoefte op zich te nemen, maar zal niet in staat zijn om alles onmiddellijk op te nemen. We verwachten een aanzienlijke groei in Zuid-Amerika, de regio van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten [bijv. Kazachstan] en Noord-Europa.”
"Als de Chinese mijnwerkers nerveus zijn over toekomstig beleid, zullen ze de aankoop van nieuwe apparatuur vertragen", zei Feinstein, "en die kopers van apparatuur zullen naar de volgende beste klanten gaan, die volgens mij in de Verenigde Staten zijn. We zouden dus moeten zien dat mijnbouwbedrijven in de Verenigde Staten de hash-snelheid verhogen."
Maar er zijn hier potentiële belemmeringen, waaronder het gebrek aan infrastructuurbedrijven om de elektriciteit te leveren die nodig is om de computers van stroom te voorzien die de bloktransacties van crypto's valideren. "Wat betreft het aansluiten van die machines, moet je [...] bedrijven hebben die voldoende infrastructuur bouwen in een tempo om die mijnwerkers te huisvesten. Momenteel overtreft de vraag om miners in te pluggen de beschikbare infrastructuur”, aldus Feinstein.
Verwant:Noord-Amerikaanse cryptominers bereiden zich voor om de dominantie van China uit te dagen, Cointelegraph Magazine
"Kazachstan en Canada zijn regio's waar Chinese mijnwerkers het tegenwoordig over hebben voor mogelijke verhuizingen", voegt Ma toe. Maar verhuizen is misschien niet zo eenvoudig als het klinkt. “Chinese mijnwerkers hebben mogelijk te maken met onbekende partners, onstabiele stroomvoorzieningen en onverwachte nieuwe nalevingskosten. Als we de verhuiskosten erbij optellen, kunnen waarschijnlijk alleen de grootste en meest vindingrijke mijnwerkers de uittocht soepel laten verlopen.”
Het is belangrijk op te merken dat alle grote Bitcoin ASIC-fabrikanten in China zijn gevestigd, vertelde Thomas Heller, mede-oprichter en chief business officer van Bitcoin-mijnserviceprovider Compass Mining, aan Cointelegraph. Bitmain, MicroBT en Canaan zijn de enige drie bedrijven met nieuwe generatie Bitcoin ASIC's. Heller verklaarde verder:
“Als de Chinese overheid de ASIC-fabrikanten zou aanpakken, zou dat een enorme impact hebben op de mijnbouwindustrie. Momenteel heeft Bitmain een fabriek in Maleisië, en MicroBT is bezig met het verkennen van het opzetten van een fabriek in Zuidoost-Azië, en ik verwacht dat deze bedrijven hun inspanningen in het buitenland zullen opvoeren.”
Elders, "hebben Rusland en Kazachstan de voorkeur voor het verplaatsen van grote hoeveelheden mijnwerkers van de oude generatie vanwege de lagere stroomprijzen", voegde Heller eraan toe, "terwijl Noord-Amerika meer geschikt is voor nieuwe generatie-eenheden. De uitdaging op dit moment in Noord-Amerika is een ernstig tekort aan rackruimte voor het hosten van miners.”
Wat zegt al deze bewering over Bitcoin – en andere cryptocurrencies die energieverslindende validatieprotocollen gebruiken? Is dit een duurzame sector op langere termijn? "Hoewel we niet geloven dat het harde optreden in China te maken heeft met het milieu, denken we wel dat het een dringend probleem is in Noord-Amerika", antwoordde Vera en voegde eraan toe:
“Westerse mijnwerkers die kapitaalmarkten betreden om uit te breiden, moeten streven naar hernieuwbare energie of koolstofneutrale mijnbouwmethoden om kapitaal aan te trekken. Beursgenoteerde mijnbouwbedrijven zijn de eerste bedrijven die in de schijnwerpers staan en moeten reageren zoals we zagen toen Greenidge CO2-compensaties kocht en Marathon naar Compute North draaide vanaf hun locatie in Hardin.”
Bitcoin kan blijven groeien, vooral als al zijn mijnpools overgaan op hernieuwbare energie, vertelde Xiong aan Cointelegraph. De sector heeft inderdaad de kans om een lichtend voorbeeld te zijn voor andere industrieën, d.w.z. "de eerste sector die Zero Carbon bereikt".
Elders schreef Xiong dat "regelgeving en regels zo snel mogelijk moeten worden uitgevaardigd om het muntmijnbouwgedrag van bitcoin te standaardiseren, en expliciet vereisen dat alleen hernieuwbare energiebronnen zoals zonne-energie en waterstofenergie kunnen worden gebruikt voor cryptocurrency-mijnbouw."
Is er nog een langetermijnrol voor China?
Al met al, hebben de recente gebeurtenissen het begin van het einde van de Chinese cryptomining-dominantie gemarkeerd - geschat op zo hoog als 80% van de wereldcapaciteit - hoewel sommigen het lager stellen?
"Op de lange termijn zullen bijna alle Chinese crypto-mijnbouwplatforms in het buitenland worden verkocht, aangezien Chinese regelgevers de mijnbouw thuis hard aanpakken", schreef BTC.TOP-oprichter Jiang Zhuoer in een blogpost, zoals gerapporteerd door Reuters. "China zal crypto-rekenkracht verliezen aan buitenlandse markten", waaronder mijnbouwpools in Europa en de Verenigde Staten.
Verwant:Koolstofneutrale Bitcoin-fondsen winnen aan kracht naarmate investeerders op zoek zijn naar groenere cryptovaluta
Nadenkend over de soortgelijke aankondiging van de mijnbouwbeperking door China in 2017, vertelde Feinstein aan Cointelegraph: "Ik zou deze keer een soortgelijk resultaat voorspellen. Deze mijnwerkers zullen in 2024 mijnen, wanneer we een andere soortgelijke aankondiging kunnen verwachten. We zullen zien dat bepaalde landen Bitcoin en mijnbouw voor altijd gaan verbieden. Als een land Bitcoin of Bitcoin-mining volledig zou kunnen verbieden, zou dat maar één keer gebeuren.”
Maar misschien is het paradigma echt verschoven. "We geloven nog steeds dat China op de lange termijn een rol zal spelen in de mijnbouw", aldus Vera. "Maar deze gebeurtenis heeft de manier waarop Chinese mijnwerkers binnenlands risico zien fundamenteel veranderd en zal internationale expansie aanmoedigen."
Lees verder over CoinTelegraph
